spalanie

spalanie
{{stl_51}}{{LABEL="twpldespalanie"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}spalanie{{/stl_39}}{{stl_41}} n{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-a{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} bpl{{/stl_41}}{{stl_7}}) Verbrennung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} zwłok{{/stl_41}}{{stl_7}} Einäscherung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}},{{/stl_7}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} Verbrennung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}spalanie śmieci{{/stl_9}}{{stl_7}} Müllverbrennung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • spalanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. spalać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz., techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} proces fizykochemiczny będący… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spalanie — n I 1. rzecz. od spalać. 2. fiz. techn. «proces fizykochemiczny, którego podstawą jest gwałtowne łączenie się paliwa z utleniaczem (np. tlenem); towarzyszy temu wydzielanie się dużych ilości energii, ciepła oraz świecenie (płomień)» …   Słownik języka polskiego

  • detonacja — ż I, DCMs. detonacjacji; lm D. detonacjacji (detonacjacyj) 1. «huk towarzyszący eksplozji pocisków, nagromadzonych gazów, wystrzałom, pękaniu wielkich mas jakiejś substancji itp.» Detonacje wybuchu bomby, wulkanu. 2. chem. «chemiczna reakcja… …   Słownik języka polskiego

  • piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

  • bezdymny — «nie wydzielający dymu; nie dający przy spalaniu dymu» Bezdymne spalanie. Proch bezdymny. Paliwo bezdymne. ∆ Strefa bezdymna «pomieszczenie, w którym obowiązuje zakaz palenia (papierosów)» …   Słownik języka polskiego

  • czadnica — ż II, DCMs. czadnicacy; lm D. czadnicaic techn. «piec do wytwarzania gazu palnego przez redukcyjne spalanie paliwa stałego» …   Słownik języka polskiego

  • czadnicowy — przym. od czadnica ∆ Gaz czadnicowy «gaz palny otrzymywany przez redukcyjne spalanie paliwa stałego w czadnicy» …   Słownik języka polskiego

  • detonacyjny — przym. od detonacja Spłonka detonacyjna. Stuki detonacyjne. ∆ Spalanie detonacyjne → detonacja w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • fajerwerk — m III, D. u, N. fajerwerkkiem; lm M. i, dziś częściej w lm «sztuczne ognie otrzymywane przez spalanie lekko wybuchowych mieszanin, dające różnokolorowe efekty świetlne; raca» Barwny fajerwerk. Zapalać, puszczać fajerwerki. przen. Fajerwerki… …   Słownik języka polskiego

  • generator — m IV, D. a, Ms. generatororze; lm M. y techn. «urządzenie lub maszyna do wytwarzania określonego czynnika energetycznego (np. gazu palnego), albo określonego rodzaju lub postaci energii (np. energii elektrycznej z energii mechanicznej)» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • karbonizacja — ż I, DCMs. karbonizacjacji; blm 1. chem. «niecałkowite spalanie się substancji organicznej wskutek niedostatecznego dopływu tlenu; zwęglanie» 2. druk. «drukowanie specjalną farbą dużych płaszczyzn na odwrotnej stronie formularza, zastępujące… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”